Estland in de winter

Op 31 december 2021 nemen we de veerboot van Helsinki, Finland naar Tallin, Estland, we verlaten Scandinavië.

Tot 12 januari 2022 dwalen we door Estland, onbekend voor ons en verrassend in al z’n winterse schoonheid.

We bezoeken de hoofdstad Tallinn en rijden kriskras door het land, van Narva aan de Russische grens in het noordoosten tot het eiland Saaremaa in de Oostzee in het westen.

Tallinn

De hoofdstad van Estland is Tallinn.

Hier hebben we een hotelletje geboekt om de jaarwisseling te beleven. Het hotel l’Ermitage biedt ons een luxueuze kamer met ontbijtbuffet en een parkeerplaats voor onze auto aan de rand van het oude centrum van de stad.

We wandelen door de stad, het is koud en er is flink wat sneeuw gevallen.

’s Avonds vinden we een gezellig restaurantje, Rataskaevu 16, in het centrum waar we tot bijna middernacht kunnen dineren. Van onze ober Mattias krijgen we aan het einde van de maaltijd deze mooie boodschap.

Vlak voor 12 uur lopen we naar buiten en tellen samen met een flink aantal Esten af naar de jaarwisseling.

Op onze kamer nemen we nog een glaasje bubbels en luisteren we naar het laatste uur van de Top 2000 op Radio 2.

De volgende dag is het prachtig weer zodat we wat uitgebreider de stad kunnen verkennen.

Narva

In Helsinki hebben we van Gunnar nog wat tips gekregen voor ons bezoek aan Estland. Vooral de stad Narva raadde hij aan, met z’n ligging op de grens met Rusland.

Onderweg naar het noordoosten rijden we door mooie winterse landschappen.

De stad Narva ligt aan de grensrivier de Narva met Rusland. Twee oude forten, één aan de Russische kant en één op Ests grondgebied, markeren de beide zijden van de grensovergang.

De stad door de Russen herbouwd na de Tweede Wereldoorlog. Estland werd toen ingelijfd bij de Sovjet Unie. Die herbouw bestond er vooral uit dat, op het puin van de oorlog, veel woonblokken gebouwd zijn voor de nieuwe Russische bewoners van de stad.

Verder valt er eigenlijk, vooral in dit koude winterseizoen, niet zoveel te beleven in de stad, dus we vertrekken weer snel. We rijden nog even langs de orthodoxe kerk die we uit de verte zagen, ook weer ingeklemd tussen de woonblokken trouwens.

Kuramaëklooster

We rijden verder naar het zuiden waarbij we verschillende keren de Narva-rivier tegenkomen.

We laten ons gedeeltelijk leiden door het boek van Jan Brokken, Baltische Zielen. Het orthodoxe klooster van Kuramaë beschrijft Jan Brokken niet, toch is het een mooi rustpunt in de lange rit door het winterse landschap.

Het Peipusmeer in de Narva-rivier ligt er bevroren bij, kilometers verderop zitten mensen te vissen.

Het eiland Saaremaa

We steken dwars het land over, over besneeuwde wegen en door winterse landschappen.

We arriveren bij de veerpont als deze net op het punt staat te vertrekken, we zijn de laatste auto die aan boord gaat. De overtocht is een belevenis op zich, de pont moet zich een weg banen door ijsschotsen en dat gaat gepaard met het nodige geweld.

Saaremaa is, ook in dit winterseizoen, prachtig. De bossen zijn winters en mooi gevarieerd, de landschappen zijn weids en de zee kabbelt rustgevend tegen de winterse stranden.

Onderweg spotten we zelfs wild, verschillende (schuwe) vossen en zwanen in de Oostzee.

Na enkele nachten kamperen in het wild, overnachten we in de B&B Adu-Jaani Kodumajutus in Mätja, vlakbij de beroemde windmolens.

Bij Kaali vinden we de eeuwenoude meteorietenkrater.

Ook prachtig vanuit de lucht.