In onze voorlaatste etappe gaan we het Limburgse heuvellandschap in, pittige hellingen op en neer, dat kost best moeite voor onze vermoeide lijven. Gelukkig werkt het weer opnieuw mee, een krachtig zonnetje in de ochtend en wat koelte in de middag helpen ons door de pittige tocht. We hebben gezellige gesprekken met “achterneef” Bernard en mede Pieterpadters op de terrassen die we vandaag weer graag aandoen.
De aankleding van Sittard herinnert ons eraan dat sommige dingen nog niet normaal zijn (carnaval) en andere wel redelijk (de wekelijkse markt).
Buiten Sittard gaan we meteen de Kollenberg op waar naar goed katholiek gebruik de lijdensweg van Christus is weergegeven in 14 staties, met een mooie kapel bovenop de berg.
We maken goede voortgang over de paden door de bossen en heuvels.
Het landschap is heuvelachtig met mooie vergezichten en oude statige gebouwen.
We hebben contact met “achterneef” Bernard (de neef van een aangetrouwde tante en ook van een aangetrouwde oom) en spreken af elkaar te treffen in Windraak.
We ontmoeten elkaar op een terrasje, drinken samen een koffie en wisselen familienieuwtjes en zo uit, super gezellig.
Na een goed uur gaan we elk ons eigen weg en spreken af elkaar snel weer te zien.
We lopen verder door het Limburgse heuvellandschap, mooi en afwisselend.
Nog 34km te gaan, we hebben al 464km gedaan!
Soms kom je een mooi gedicht tegen, dat geeft je sterkte.
Of bijzondere kunstwerken
We gaan verder door het mooie landschap.
Voor de lunch vinden we een plekje op het terras bij kasteel Terborg. Daar hebben we een gezellig gesprek met Irene die vandaag samen met haar vriendin een etappe loopt. Eerder kwamen we haar al alleen tegen.
Het tweede deel van de tocht is door pittig terrein.
En door traditionele Limburgse dorpen.
Irene maakt onderweg deze foto nog van ons, erg mooi.
In het laatste stuk bos vóór Valkenburg zien we opnieuw kabouters…
Het moet niet gekker worden, alweer een feestje!
Het bos is mooi open en wordt doorsneden door een sprankelend beekje.
Dit gedicht van Toon Hermans herinnert ons aan de strijd die gevoerd is bij de aanleg van het vliegveld Beek.
Op het terras van het Fletcher hotel in Valkenburg ontmoeten we een moeder met twee dochters die vandaag dezelfde etappe als wij hebben gelopen. Mooi om onze ervaringen met hen te kunnen spiegelen.