Rijden door de hoge bergen
Na de onvergetelijke ritten door de woestijn komen we steeds meer in bergachtig terrein. Ongemerkt gaat de woestijn over in de Atlas, de hoogste bergketen van Noord-Afrika met toppen ruim boven de 3000 meter. Dat houdt ook in dat de temperaturen in dit seizoen, de winter en het vroege voorjaar, vooral ’s nachts nog flink laag kunnen zijn.
We genieten van de ruwheid van het landschap en van de uitzonderlijke vriendelijkheid van de mensen in dit gebied, zie Een bijzonder gastvrije ontmoeting.
Onderaan de Atlas
We hebben al een flinke rit door de Atlas gemaakt (zie De Marokkaanse Sahara (2)) als we in Aoufous aankomen. Een prachtige plek midden in de palmen-oase van de Oued Ziz, de rivier de Ziz. De rivier biedt vrijwel het hele jaar water voor de palmen en de daartussen gelegen velden waarop diverse gewassen verbouwd worden.
We overnachten op camping Hakkou waar eigenaar Ahmad als gastheer zijn gasten de hele dag weet te onderhouden met ’s ochtends gezamenlijke thee, op verschillende dagen een gezamenlijke maaltijd en gewoon gezellige onderhoudende praatjes gedurende de dag.
Ahmad nodigt ons uit om met hem de palmaire rondom de camping te verkennen. Hij woont hier al z’n hele leven en kan ons alles vertellen over de verschillende soorten dadels die hier geproduceerd worden (ik wist niet eens dat er verschillende soorten dadels waren) en het verschil tussen mannelijke en vrouwelijke bomen. Om dit verschil te tonen klimt hij zelfs een boom in.
Hij neemt ons ook mee de oude Ksar van Aoufous in, de ommuurde stad waarin tot in de tweede helft van de vorige eeuw de families bij elkaar woonden en gezamenlijk de producten van de oase verwerkten, bijvoorbeeld in de olijfpers.
De Atlas in
De weg vanuit het zuiden de Atlas in is de hoofdweg tussen Fez, één van de koningssteden en Merzouga, midden in de woestijn. Ook hier zijn verkeerstechnisch Afrikaanse omstandigheden aan de orde.
Hoe verder we van de hoofdweg afrijden, hoe ruwer het terrein en de wegen worden, tot je eigenlijk niet echt meer kunt spreken van een weg, maar eerder een ruw onverhard pad, of zelfs nog minder dan dat.
Mooie overnachtingsplekken
Veel campings zijn er niet te vinden in de Atlas, maar des te mooier zijn de overnachtingsplekken die we weten te vinden bij de talloze stuwmeren en andere waterbassins waar we langskomen.
Sneeuw en mooie landschappen
Er wordt hier zelfs geskied, alleen nu even niet…
De overkant van de Atlas
We kiezen onze route zo dat we door het cederwoud weer uit de Atlas richting de Koningssteden rijden. Mooie bossen en we zien zelfs de Makaken, apen die hier leven.
Azrou
De stad Azrou is voor ons het einde van de Atlas. De mooie moskee en de wandschilderingen verrassen ons.
